De aantallen moerasbroedvogels en libellen in de Kamperhoek blijven achter bij de verwachting. Daarom wordt het eiland in de zogenoemde Pleisterplas weer onderdeel gemaakt van het moerassysteem. Ook mag de waterkwaliteit voor het waterleven en de voedselbeschikbaarheid voor vogels en andere dieren beter worden. De plas zit nu op een omslagpunt naar een troebel systeem. Dat komt mede doordat er zoveel aalscholvers broeden (ca 900 nesten in 2021) en dan vooral door de hoeveelheid poep die ze als kolonie produceren.

Verder krijgen de graslanden een impuls. Ondanks de begrazing door biologisch vleesvee in het kader van beheer zijn ze nog steeds te homogeen, droog en relatief nutriëntenrijk. Ze bieden zeer weinig variatie in habitats. Denk aan variatie in vegetatiestructuur, plas-dras en nat grasland. De omstandigheden voor trek-, water en weidevogels en aquatische macrofauna (vlinders en andere insecten) zijn daarom verre van optimaal.

Dat willen we gaan verbeteren door het graven van een lange, flauwe oever langs het natte grasland. Zo ontstaan meer gradaties tussen nat en droog grasland; een soort slenk.

De Kamperhoek was ten tijde van de ontwikkeling van deze polder een zanddepot voor de wegaanleg. Doordat er in de winter plassen ontstonden en het depot ruw overgroeid raakte, vonden tientallen vogels hier, zo aan de rand van het IJsselmeer/Ketelmeer, begin jaren zestig plek om te rusten en te eten. In 1968 richtte de RIJP het gebied van 90 hectare in als pleisterplaats voor zangvogels, waad- en watervogels, en riet- en moerasvogels. De Kamperhoek hoort hiermee tot de oudste voorbeelden voor ‘natuurbouw’ in Oostelijk Flevoland. En ook nu nog is het gebied belangrijk voor trekvogels in het voor- en najaar (midden in de ‘Natte as’ tussen Oosterschelde en Waddenzee). Al decennia een bijzondere en belangrijk pleisterplaats dus.